De Halve van San Francisco

Geschreven op 01 november 2009.

Er zijn diverse steden die een bijzondere gebouw of bouwwerk als icoon hebben. Zo heeft Parijs zijn Eiffeltoren, Berlijn zijn Brandenburger Tor, Londen zijn Big Ben, Rome zijn Colosseum en New York het Vrijheidsbeeld en Washington het Capitool. Maar San Francisco heeft er ook een. Het is er een van de A-categorie: the Golden Gate Bridge. Het is een 2737 m lange en 227 m hoge hangbrug over de zeestraat Golden Gate, de opening van de Baai van San Francisco in de Stille Oceaan. Het brugdeel tussen de twee hoge poten is 1.280 m lang en ligt 67 meter boven zeeniveau. De bouw van de brug duurde van 5 januari 1933 tot 19 april 1937 en stond onder leiding van de architect Joseph B. Strauss. Zijn standbeeld staat aan het begin van de zuidzijde van de brug. De brug fascineert door haar lengte, haar rankheid, de markante rood-oranje kleur en locatie: de Amerikaanse westkust aan de Stille Oceaan. De brug verbindt het Schiereiland van San Francisco met Marin County ten noorden van de stad San Francisco. Het loop/reisverslag van deze memorabele looptrip is vrij uitgebreid. Degene die snel via foto's wil kennisnemen van de belevenissen kan dit doen via de volgende hyperlinks: Foto-album Halve van San Francisco en Foto-album San Francisco

Bij toeval heb ik op 1 november 2009 deelgenomen aan dit loopevenement. De aanleiding om naar de VS en Canada te gaan lag in m’n deelname aan de Niagara Falls marathon op 25 oktober, een week daarvoor. Vervolgens ben ik vrienden (Tuur en Aagje) gaan opzoeken in Alexandria (nabij Washington) en vervolgens Gido die een masterjaar volgde aan de universiteit van Berkeley. Toen in nog in Nederland was, maakte Gido me erop attent dat op 1 november de Halve van San Francisco werd gehouden die over de Golden Gate Bridge gaat. En hij vroeg of ik daarvoor belangstelling had….. Kijk, zo’n vraag stellen aan iemand als ik, dat is eigenlijk overbodig. Het is een retorische vraag. Ik vond het een fantastische kans om de brug nu eens dichtbij met eigen ogen te kunnen aanschouwen, en helemaal om er overheen te lopen.

Op 29 oktober kwam ik aan in San Francisco. Het is een heerlijk relaxte stad. Ik heb het idee dat het leven daar toch in een beduidend lagere versnelling staat dan in zo’n metropool als New York. Ook zag ik veel fietsers. Met Gido heb ik enkele uitstapje gemaakt in de stad voor zijn studieschema dat toeliet.

Toppers aan bezienswaardigheden

Een paar bezoekonderdelen sprongen er met kop en schouder uit tijdens m’n verblijf in San Francisco (eigenlijk Berkeley). De eerste betrof ons gezamenlijk trainingsrondje over de beboste heuvel achter het I-house (International House) op de campus van de universiteit. Van daar uit heb je met name ’s avonds een prachtig uitzicht over de baai van San Francisco met aan de linkerhand het gedeelte Oaklands van de stad Berkeley en recht vooruit de Golden Gate Bridge waar de gouden zon in de oceaan zakt.

Andere smaakmakers zijn een bezoek aan de roemruchte gevangenis op het eiland Alcatraz (=pelikaan in het Spaans). Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco. Van 1934 tot 1963 was het in gebruik als zwaar beveiligde gevangenis. 1545 gedetineerden hebben op het eiland gevangen gezeten. De beroemdste gevangene was "Al" Capone. Vóór 1934 was op het eiland een militair fort (1850-1907) en vanaf 1907 tot 1933 was een militaire gevangenis gevestigd. Nu is het eiland een beschermd gebied en een National Historic Landmark.

Een ander memorabel moment was onze fietstocht over de Golden Gate Bridge waar we de heuvels van Marin County ten noordzijde van de brug hebben bezocht. Van een panoramapunt heb je een adembenemend mooi uitzicht met heel veel diepte op de lager gelegen brug waar duizenden auto’s als nijverige mieren overheen kruipen. En achter de brug zie je in de verte de skyline liggen van San Francisco.

Een ander bezienswaardigheid die je bij een bezoek aan San Francisco niet mag missen is de kolonie zeerobben op de drijvende houten pontons van Pier 39. Het ziet er bizar uit omdat het eigenlijk een heel klein deel van pier 39 is en de zeerobben vrijwel pal naast de jachten aan de pier liggen. Honderden, zo mogelijk zelfs duizenden donkerbruine zeerobben liggen hutje mutje op en naast elkaar te zonnen. En het stinkt er enorm naar vis want wat de zeerobben aan vis verorberen, moet er ook weer uit.

De Halve Marathon

De start van de Halve marathon is vrij matineus: om 7.00 uur in de ochtend. De reden hiervan zal wellicht verband houden met de warmte op de middag. ’s Ochtends is het met zo’n 15/16 graden nog heerlijk koel en in de middag is het bij zonnig weer zo’n 10 graden warmer. Om kwart voor zes ging onze wekker af en haalde een studievriend van Gido ons met de auto op om naar de start- en finishlocatie aan de Aquatic Park Waterfront. Dat liep verliep allemaal soepel. Op de startlocatie was het al een drukte van belang maar toch heerste een opgewekte en relaxte sfeer. Dat is ook te zien op de foto’s. Wat bijzonder was, was het weer. Het was windstil en er hing een dikke hoge wolkenlaag in de lucht die elke zonnestraal tegenhield. Ik was benieuwd of we de zon die dag wel te zien zouden krijgen, ook al was de lucht de voorgaande dagen strakblauw geweest.

Om 7.00 uur klonk op het Aquatic Park het startschot een het deelnemersveld van enkele duizenden lopers kwam in beweging. Het was heerlijk loopweer. Windstil en lekker fris met ca 16 graden en helder weer. Gezien de blauwe lucht zou het in de loop van de middag ca 10 graden warmer worden. Op de Marina Boulevard zagen we in het westen (richting Golden Gate Bridge) een dikke sluier zeemist hagen. Dat is een veel voorkomend verschijnsel bij de monding van de Baai van San Francisco. Het is een mist die maar tijdelijk hangt. Zodra de zon hoger komt te staan, lost deze op. Toen ik even na half acht het 4 Mile (ca 6,4 km) bord aan de zuidoever van de brug voorkwam, was al te zien dat de zon de mist ging wegbranden. Dat is een proces dat razendsnel verloopt. Toen ik aan de overkant van de brug had bereikt, was de mist al goeddeels weg. Halverwege de brug zag ik Gido in zijn eentje lopen. Deze Snelle Jelle ging vast een pr neerzetten. Voor mij was dat niet weggelegd. Voor de rennende reporter gold slechts één ding: een mooi fotoverslag kunnen maken van deze loop en waar ik later met veel plezier op kan terugkijken. Naar mijn indruk ben ik daar wel in geslaagd.

Enkele mooie punten uit het parcours is als ik inzoom op de Baai van San Francisco met de nevelen over het water en waarachter nog net het gevangeniseiland Alcatraz is te zien. Ook de noordelijke afloop van het brugdek naar de oever bood een prachtig fotomoment vanwege zijn dieptewerking. Een ander fraai punt is als we aan de noordoever van de brug een lus maken om onder de brug naar het andere fietsers/voetgangerspad te komen. Je kijkt dan naar de brug waar de zeemist als een lange sliert vanuit de oceaan de baai in drijft. Weer aan de overkant (zuidoever) van de brug gekomen, werd het warm. We waren het 9 Mile punt gepasseerd en nog 4 miles waren nog te gaan. Wat me opviel waren de vele kleine vlaggetjes die links en rechts van het voetpad naar de brug in de berm waren geplant. Wat daarvan de betekenis moest zijn was me niet duidelijk.

Er is een kort stuk van het parcours wat voor de lopers psychologisch minder prettig ligt. Het parcours buigt na het einde van de lange afdaling naar links. Maar rechts zie je in de verte de skyline liggen van San Francisco met zijn vele wolkenkrabbers, en in die richting ligt de finish. De lopers worden nog een keer langs de oever van de baai naar de Golden Gate Brug gestuurd voordat ze naar de finish kunnen lopen. Nog eenmaal zag ik de brug met de zeemist onder het brugdek voordat ik definitief naar de finish liep. Halverwege de lange Golden Gate Promenade kijk je over de baai naar het rotsige gevangeniseiland Alcatraz met zijn karakteristieke lange lage gevangeniscomplet en watertoren die in feite een grote ronde waterton is op een stalen potenconstructie.

Vlak voor de finish kwam ik Gido tegen met zijn twee studiematen Matteo (Italië) en Mario (Zuid-Amerika). De heren zo aan te zien zat de stemming er goed in. En ik zou spoedig kunnen aanschuiven.

Met een netto tijd van 1:59:36 kwam ik over de finish. Gido was veel sneller dan ik en had een netto tijd van 1.23:10. Tsja, het nemen van 436 foto’s – een absolute foto-pr van mij op de have marathon - zal vast ook wel minuutjes extra hebben gekost. Niettemin kijk ik me heel plezier op terug en hoop in de toekomst hier eens de volledige marathon te doen. Want laten we wel wezen, een halve marathon doen is toch maar half werk afleveren. Dat roept om een vervolg.

Raymond

Link naar foto-album Halve Marathon SF 

Link naar foto-album San Francisco

Tags: Overig