• Home
  • Verslagen
  • Loopverslagen
  • De marathon van Kopenhagen revisited (Copenhagen, may I have your votes please?)

De marathon van Kopenhagen revisited (Copenhagen, may I have your votes please?)

Als marathontoerist ben ik momenteel een tweede rondreis aan het maken door diverse Europese hoofdsteden. Reden hiervoor is dat ik in m’n eerste marathonjaren helemaal geen of slechts sporadisch foto’s met een analoge compactcamera maakte. Een tweede bezoek is veelal een leuk weerzien. Verassend is toch hoeveel details in het onderbewustzijn zijn blijven hangen maar ook hoeveel in de tussentijd is veranderd. De eerste keer dat ik de marathon van Kopenhagen had gedaan was in mei 2001. Van het parcours kan ik me weinig meer herinneren behalve dan dat de start naast het stadhuis was, we langs een breed singelgebied liepen met een lange rij bloeiende kastanjes op de walkant, een stuk langs de havenkade en door een park. Voor het overige was m’n geheugen finaal blanco. Wat ik me ook nog kan herinneren, was dat de marathon op een zonovergoten dag was.

Het bezoek twaalf jaar later was een heel prettig weerzien. Op vrijdagmiddag even na drie uur landde het vliegtuig van Transavia met een half uur vertraging op vliegveld Kastrup Lufthavn Reden voor de vertraging was dat een inmiddels verholpen technisch mankement ook nog een uitgebreide administratieve afhandeling kende. We vlogen met een Boeing 737 type 700. Tsja, nu wetende wat de afkorting van de naam Boeing betekent (Boeing = Bits of engine in numerous gardens) vond ik een ‘technisch mankement’ niet eens zo heel vreemd. Transavia is overigens een volle dochter van onze nationale trots: KLM (KLM = Kan Loopings Maken). De purser vertelde vlak voor de landing het weer in Kopenhagen: halfbewolkt en 23 graden. Het klonk haast onwerkelijk. Vanuit Eindhoven was ik namelijk met guur wisselvallig weer vertrokken en Denemarken ligt toch niet zo heel ver weg. Tel daarbij nog eens de overwegend zuidwestelijke luchtstroming erbij op en voilà: het weertype van Denemarken lijkt sprekend op dat van ons.

P1170725  P1170686 
 P1170792  P1170793

Na m’n bagage in het hostel te hebben gedropt en één uur durend powernap te hebben genomen, besloot ik m’n startnummer alvast op te halen. Dan had ik de zaterdag helemaal vrijgespeeld voor een bezoek aan de stad zelf. De marathonexpo lag op ca 3 km van m’n hostel vandaag. Dat was een mooie gelegenheid voor een eerste wandeling. M’n wandelroute liep langs vijf langwerpige aaneengeschakelde meren van steeds een kleine kilometer lengte en enkele ca 400 – 500 meter breed. Op de oevers aan weerszijden van de meren stonden lange rijen kastanjebomen prachtig in bloei. De bloeiende kastanjes op deze plek kon ik me nog herinneren uit 2001. De toenmalige marathonroute liep toen deels hierlangs.

De marathonexpo was ondergebracht in enkele beurshallen en was strak georganiseerd. In een mum van tijd had ik m’n startnummer. Het beloofde een mooie zomeravond te worden. De terrassen aan het merengebied zaten vol. Hetzelfde gold voor het voetgangersgebied van een van de vier bruggen/dammen in het merengebied: die fungeerde als ontmoetingsplek voor studenten en jongeren. En op het gras onder de kastanjebomen werd volop gepicknickt. De Denen zijn heel relaxt in deze dingen. Ik besloot een wandeling te maken naar het stadscentrum via het uitgestrekte Rosenborgpark. Ook daar werd ’s avonds volop gepicknickt. Wat mij opviel was dat nergens, maar dan ook werkelijk nergens werd gebarbecued. Er hingen geen plaatselijke mistbanken zoals zomers regelmatig bij de Kralingse Plas is waar te nemen. Ik kwam uiteindelijk terecht aan het plein Kultorvet. Diverse restaurants hadden daar grote met parasols overdekte terrassen met terrasverwarming geplaatst. Ik koos een stemmig met hoge vuurtoortsen verlicht terras, waar het ook tot ’s avonds laat nog aangenaam warm vertoeven zou zijn.

P1170901  P1170910 

Op zaterdagmorgen scheen de zon volop en was de lucht strakblauw. Dit beloofde een prachtige dag te worden. Ik besloot een toeristische rondwandeling te maken aan de hand van een op een stadsplattegrond aangegeven wandelroute. In de stad heerste overal een opgewekte sfeer. Mensen waren massaal buiten om te genieten van een prachtige voorjaarsdag. In het centrum krioelde het van de toeristen die met een gids een georganiseerde rondwandeling maakten. Het naast het Centraal Station van Kopenhagen gelegen openluchtpretpark Tivoli deed goede zaken, getuige de lange wachtrijen voor de ingang. Ik liep naar het stadshuis om binnen enige fraaie zalen te kunnen bezichtigen en evt. de hoge stadhuistoren te kunnen beklimmen en van het fraaie uitzicht te kunnen genieten. Dit herinnerde ik met nog van 2001. Helaas, hier kwam weinig van terecht. De toren was pas laat op de middag weer toegankelijk en de mooiste zaal –de trouwzaal- was gesloten vanwege een huwelijksceremonie. Wat wel toegankelijk was, was het astronomische uurwerk van Jens Olsen met zon- en maanstanden, de plaats van de planeten in ons zonnestelsel, werkelijke zonnetijd enz. en ook de ruime overdekte patio (binnenplaats) van het stadhuis met beelden van diverse beroemde Denen (o.a. de natuurkundige Niels Bohr) en gevelinscripties van belangrijke jaartallen uit de Deense en met name de hoofdstedelijke historie.

P1180025  P1170991 

In de centrale winkelstraat van Kopenhagen -Strøget- was een het een drukte van belang. Er liepen diverse drumbands- en carnavalsgroepen door de straat. Zo zag ik Braziliaanse, Peruaanse en ook meer acrobatisch getinte muziekgroepen. Wat een verschil met een dag ervoor in grijs Rotterdam! Ook bij de historische haven –Nyhavn- met zijn kleurrijke woningen, koopmanshuizen en restaurants was het een drukte van belang op de kades, maar ook op het water waar rondvaartboten af- en aanvoeren. M’n wandeling ging vervolgens over het binnenplein van het koninklijk paleis Amaliënborg naar Kastellet (de Schans). Dit is een versterking met ca 10 meter hoge aarden wallen die aan de bovenzijde lommerrijk zijn beplant. Binnen de versterking staan enige rijen lange historische woonbarakken, een kerk en een windmolen. De versterking had diverse puntige hoeken zodat de vijand met kanonnen overal goed onder schot kon worden genomen. Ook deze historische versterking herinnerde ik me nog uit 2001. Na een rondwandeling van ruim zes uur ging ik weer even terug naar het hostel om enkele praktische zaken over de terugreis te regelen. ’s Avonds ging ik weer naar het stadscentrum voor een avondmaaltijd. Op een ander gezellig plein Gråbrødretorv (de Franciscanenmarkt) streek ik neer.

P1180319  P1180458 

Anders dan de dag ervoor, had ik nu toch wel enigszins haast. Op deze avond zou in Malmö (Zweden) het Eurosongfestival worden gehouden. Malmö ligt op een steenworp afstand van Kopenhagen, aan de overkant van de Öresund (een nauwe zeestraat van enkele kilometers, waar sinds 2001 een brug ligt. Het plein voor het stadhuis was al een uur voor het aanvangstijdstip behoorlijk bevolkt met toeschouwers uit alle Europese staten uitgerust met vlaggen of de gezichten geschminkt in de kleuren van de nationale vlag. Het stadsbestuur had op het plein een groot scherm, een danspodium en een geluidswagen laten plaatsen om iedereen van dit festival deelgenoot te kunnen laten zijn. Om even na half tien kwam ik op het stadhuisplein terug. Het was nu echt bomvol met mensen. In het midden zaten de toeschouwers op de grond. Aan de zijkanten en achteraan stonden de mensen en op het podium voor het grote scherm werd gedanst als het betreffende lied een up tempo lied was. De stemming op het plein sloot vrijwel naadloos aan bij die in de grote zaal in Malmö. Het publiek zwaaide enthousiast met vlaggen. Voor mij was dit allemaal nieuw. Ik kijk al jarenlang geen Eurosongfestivals meer aangezien het in mijn ogen een nogal politiek liedjesfestijn is, waarbij de vocale en symfonische kwaliteiten ondergeschikt zijn gemaakt aan het showelement. Maar toch, die vanavond intrigeerde het songfestival mij toch. Ik had zo’n voorgevoel dat ik nu toch op de juiste, bijzondere plek stond. Het was hetzelfde gevoel als in november vorig jaar, toen ik met vrienden op Election Day bij de ingang van het Witte Huis stond, en president Barack Obama werd herkozen en een massa studenten van Democratische signatuur bij de ingang hun feestje gingen vieren.

P1180489  P1180491 
 P1180485  P1180498

Bij de bookmakers behoorde Denemarken met het lied “Between us” tot de favorieten. Toen deze Deense inzending aan de beurt was, ging het zittende publiek allemaal staan en enthousiast meezingen. Een paar andere opmerkelijke inzendingen waren van Griekenland (waarbij eerst een hyper traditioneel, sirtaki-achtig lied werd aangeheven, dat later onverwachts overging in hardrock). Het publiek kon deze grap wel waarderen. Qua uiterlijke representatie waren ook twee uitersten te bespeuren. Engeland had een zangeres gezonden die ver over de houdbaarheidsdatum was. Ze had lang, los asgrijskleurig haar met daaronder een antracietkleurige jurk die uitblonk door de afwezigheid van elke vorm van decoratie en fijne snit. Dit was Ma Flodder ten voeten uit. Oekraïne daarentegen had Miss Universe afgevaardigd. De zangeres was een beeldschone brunette, met lengte en gracieuze vormen en een smaakvolle jurk. Bovendien kon zij niet onverdienstelijk zingen. Sommige mensen hebben werkelijk alles mee! Onze Nederlandse inzending –Birds, niet onverdienstelijk gebracht door Anouk- scoorde onverwachts heel behoorlijk. Zij behaalde daarmee zelfs een negende plek in het eindklassement. Voorwaar, een niet-onaardige score voor een liedje waarbij ‘de mussen van het dak vallen’ (birds are falling of the roof tops).

De puntentelling rond het Eurosongfestival is uit politiek oogpunt altijd boeiend om te zien. Het vormt een prima graadmeter om uit te vinden hoe warm of koud de betrekkingen op dat moment tussen de buurlanden zijn. Zo viel het op dat niet alleen de Noordse landen elkaar veel punten toebedeelden, maar dat gold ook voor de Balkan, de Kaukasus, de Mediterannée en ook onze eigen Benelux. Denemarken was al vroeg in de puntentelling aan de leiding, maar ondervond nog lang stevige concurrentie van Azerbeidzjan dat ook een aardig lied had ingezonden dat bovendien werd gezongen door een charismatische zanger. Halverwege de puntentelling kon iemand in Kopenhagen zich niet langer meer bedwingen om het vieren van de overwinning uit te stellen en stak alvast een groot aantal vuurpijlen af. Dit was jammer, want toen om half een ’s nachts de definitieve uitslag bekend werd gemaakt, was hij kennelijk door zijn voorraad heen want er ging geen enkele vuurpijl meer de lucht in. Een mooi moment was toen de EBC (European Broadcoasting Corporation) even de uitzending in Malmö onderbrak om beelden te laten zien van de feestelijke sfeer op het plein in Kopenhagen. Een luid gejuich steeg op toen ‘wij op het scherm kwamen’. Ik zag een paar meter voor mij op het plein een jong stel staan met diverse Deense vlaggen in de hand en een grote Deense vlag over de schouder. Dat zou een leuke fotoshot kunnen worden als iemand een foto zou willen maken van de Nederlandse Bark tussen twee feestende Denen. De foto lukte prima, maar de vork zat toch anders in de steel dan ik dacht. De twee zogenaamde Denen, kwam uit België. Ze hadden van de meest kansrijke winnaars vlaggen meegenomen en zwaaiden er fanatiek mee. Ik moest erom lachen en zag er wel de humor ervan in. Om dit te doen moet je wel een erg groot liefhebber van het Eurosongfestival zijn. Maar ach, het heeft in ieder geval een voordeel: ‘jouw land’ wint altijd.

P1180533   P1180532
 P1180537  P1180583
 P1180594  P1180541

Zondagochtend om kwart voor zeven ging m’n alarm af. Ik keek naar buiten en zag dat het weer geheel was omgeslagen. Een dikke grijze wolkenlaag lag over de stad. Maar het was nog droog. Om even na acht uur rende ik in een rustig dribbeltempo naar de startlocatie aan de Sydhavnen, een kanaalachtig water dat Kopenhagen doorsnijdt en de oostelijke stadshelft van het vasteland-Kopenhagen afscheidt. De startlocatie anno 2013 was anders dan die uit 2001. In 2001 was de start en finish naast het stadhuis, op de westelijke stadshelft. Tussen de deelnemers zag ik ook nog diverse militairen lopen die op kistjes en een rugzak met bepakking de marathon gingen doen. Een van de militairen vertelde mij dat hij en nog 62 collega’s de marathon gingen doen. Zij vormden de grootste homogene groep lopers in deze marathon. Om half tien viel het startschot en kwam de meute in beweging.

P1180609  P1180611 
 P1180614  P1180617
 P1180618  P1180624

Na ca 2 km waren we bij het stadhuis, waarbij ik iemand uit het publiek vroeg om van mij en het stadhuis op de achtergrond een fotootje te maken. Dit is zo ongeveer de laatste foto die werd genomen voordat het uit de donkergrijze lucht begon te regenen. Eerst was de regen nogal druppelachtig, maar allengs hield het op met zachtjes te regenen. Kort daarna zag ik op de stoep een met modderspatten bevlekte plastic singlet liggen. Ik was in dubio. Zou ik ‘m pakken? Ik besloot het te doen, want de weersvoorspelling was dat er geruime tijd regen zou komen. Het was een gouden zet want het begon me daarna toch een partij te hozen. Niet te zuinig! M’n plan om een mooie fotoreportage te maken van de marathon -zoals in Parijs- zag ik nu letterlijk in het water vallen. Ik moest heel spaarzaam foto’s maken met een hand boven het toestel om de fotolens spatvrij te houden, wat niet altijd lukte. Wat ook niet lukte was om te voorkomen dat water de camera binnendrong. De camera raakte volledig van slag. De lens van de camera wilde zich niet meer scherpstellen en de camera deed net of het videofilmopnamen aan het maken was. Ik borg de camera op in de cameratas met de vrees dat de camera helaas gesneuveld was in de strijd. Tussen de 13 en 19 km heb ik daarom in het geheel geen foto’s meer genomen.

 P1180566 P1180623 

De regen werd iets minder en ik was nieuwsgierig of de camera enigszins was bijgekomen. En jawel, de camera functioneerde weer redelijk normaal ook al ging de sluiter lang niet altijd geheel open of dicht. Met een flinke tik met de camera op m’n knieschijf kon ik de sluiter geheel openen of sluiten. Dit was wel houtje-touwtje-fotografie van de bovenste plank, maar ik kon nog in ieder geval de hoogtepunten van deze marathon vastleggen en daar ging het mij om. Het parcours van de marathon kent diverse mooie plekken. Het stadscentrum bij het stadshuis is fraai, maar ook het parcours langs het water: de Sortedams Sø met zijn bloeiende kastanjebomen. Verder is de straat en de singel langs de Beurs (een langgerekt Victoriaans aandoend gebouw met trapgeveltjes een lange groene gedraaide spits), het Kastellet (de Schans, een voormalig militaire versterking) en Nyhavn met zijn veelkleurige koopmanshuizen aan de havenkade.

P1180628   P1180635
 P1180656  P1180671
 P1180693  P1180694

De regen verhinderde me om al te ruimhartig te fotograferen. Wat dan een aardige insteek is, is het fotograferen van bijzondere lopers en toeschouwers of muziekbands. En die waren er.

 P1180766 P1180784 

De markantste loper was: ‘de Brullende Viking’. Dit was een potige Deen, die -gezien zijn postuur- was ontsnapt uit het nationale rugbyteam. Hij droeg een glimmende nikkelkleurige vikinghelm met zwarte koeienhorens, een fel rood t-shirt in de kleuren van de Deense vlag, met een wit kruis erin met in de horizontale witte baan de tekst: Danmark en een gestreepte rood-witte broek. Voor m’n foto slaakte hij een oerkreet alsof hij tot de aanval overging. Schitterend! 

P1180701  P1180705 
 P1180710  P1180712
 P1180722  P1180728

Van de toeschouwers heb ik ook enkele aardige platen kunnen schieten. Zo was er een jong koppeltje -Jip en Janneke- dat lachend en knus dicht tegen elkaar aan op een bolderkar onder een paraplu zit. Beide droegen een doorschijnend cellofaanachtige poncho over de kleren. Jip stak lachend zijn duim omhoog dat ondanks de regen alles prima in orde was. Verder waren er nog twee hoogblonde, knappe tweelingzusjes, die samen onder een paraplu stonden, met ook weer zo’n doorzichtige cellofaanachtige poncho. Een van de zusjes liep op krukken en met een been in het gips en keek zoekend tussen de lopers.

Voor de lopers en het publiek had de marathonorganisatie ook de nodige amusement gezorgd. Op enkele plaatsen langs de route stonden muziekbands met gracieuze sambadanseressen. Deze hooggehakte dames waren uitbundig voorzien van struisvogelveren en waren gezien het heersende weertype –bij tijd en wijle kwam het met bakken uit de hemel- ietwat luchtig gekleed met hun glitterbikini’s.

P1180737  P1180740 
 P1180743  P1180768
 P1180772  P1180773

Ook stonden langs de route op enkele plaatsen jongedames met kartonnen bordjes waarop zij in Knäckebrøt-grammatica (het Deens) vast iets aanmoedigends hadden geschreven. Een mooi setje vormden drie jongedames met een roze, een groen en een blauw bord. Ik kon het maar ten dele ontcijferen wat er stond, maar met de google-vertaaldiensten werd alles me duidelijk. Ik moet toegeven, humor hebben de Denen wel. Hieronder staan de teksten.

(roze bord) Du er den sejeste løber = Je bent de coolste loper
(groen bord) Why do all the cute ones run away???
(blauw bord) Løb hurtigt = Loop snel ; Jeg har pruttet = ik laat winden

Even verderop stonden nog twee Deense schonen met kartonnen borden. Daarvan luidde het opschrift:

(bord 1) Catrine Engelgreen
(bord 2) Fuck regnen! ‘You are the sunshine of my life’ Catrine

P1180816  P1180819 
 P1180777  P1180780
 P1180786  P1180794

Maar goed. Ondanks alle atmosferische vochtigheden tijdens de marathon, zat de stemming zowel bij de lopers als het publiek er goed in. Gedurende de laatste tien minuten van m’n marathon werd het weer droog en met een tijd van 4:35:46 kwam ik door de poort met het opschrift Mål (= Finish). Met m’n rollator-tempo bezette ik nog plaats 6.544 van de 8.055 finishers.

P1180799  P1180805 
 P1180806  P1180821
 P1180832  P1180838

Wat de statistieken aangaat, geldt nog het volgende. De snelste loper, Rachid Kirai (Marokko) kwam met 2:17:22 over de finish. Hij werd een seconde later gevolgd door zijn landgenoot Ahmed Nasef. Bij de dames was het een Deens feestje: Anne-Mette Aagaard was met 2:44:12 de snelste.

P1180846  P1180850 
 P1180852  P1180873
 P1180876  P1180878

In de toekomst hoop ik nog een paar keer terug te komen in Denemarken voor een mooie marathon of een trail. Denemarken heeft een mooi golvend landschap en de mensen zijn er vriendelijk en relaxed. Een mooie combinatie toch?

Raymond

Link naar foto-album

 P1180881  P1180884
P1180893  P1180895 
contentmap_plugin

Tags: Stedenmarathons