De Olympische marathon van Londen 2012: Hakuna Matata - Londen

Geschreven op 12 augustus 2012.

 Londen

Om twee uur vertrok ik met een snelle airco lijnbus naar Victoria Station, hartje Londen. Daar had ik m’n onderkomen in een sfeervol hostel: Swiss Cottage ten noordwesten van het centrum. M’n doelstelling was om de zaterdagavond nog een onderdeel van het Olympische programma te bezoeken. Er waren die avond bokswedstrijden, maar de nog beschikbare kaartjes waren erg duur: GBP 295 (ca € 400) en meer. Dat vond ik te veel van het goede. Dus moest een andere invulling komen van het avondprogramma. Een bezoekje aan het Holland Heineken House leek me wel wat. In de media had ik al veel lovende verhalen gehoord over dit ontmoetingspunt van Nederlandse supporters en sporters. Het zou een mooie locatie zijn buiten Londen, maar het was ook een gezellige feestlocatie waar de sporters werden gehuldigd.

In m’n hostel had ik al ontdekt dat er geen toegangskaartjes beschikbaar waren, maar mogelijk zou ik nog een kaartje kunnen bemachtigen bij de kassa van personen die niet zouden komen opdagen. Na een wat langer dan verwacht durende treinreis –ik was in de ca 20 minuten durende treinreis in slaap gevallen en was daardoor bijna een half uur langer doorgereden- kwam ik bij het Holland Heineken House aan. De locatie was fenomenaal. Het gebouw stond hoog op een heuvel dat uitzicht bood op de skyline van Londen. Ik kreeg een beetje het gevoel dat ik heb bij de trappen bij de Sacré Coeur waar je over Parijs heenkijkt en alsof de stad aan je voeten ligt. Het langgerekte gebouw lijkt op een Victoriaans fabrieksgebouw: baksteenbouw met veel bogen in de gevel bij de ramen. In het schemerdonker zag ik in de verte nog de lichtjes van de Londen Eye, het reuzenrad aan de Thames. Het Holland Heineken House was fraai aangelicht met rode verstralers en was op grote afstand al zichtbaar.

Helaas bleek bij de kassa geen kaartjes beschikbaar te zijn. Toen ik weer naar het station liep hoorde ik plotseling luid gejuich vanuit het Holland Heineken House en een paar seconden later hoorde ik een gortdroge microfoonstem: een – een. Ik wist dat op dat moment de finalewedstrijd hockey Nederland – Duitsland gaande was en Nederland met 1 – 0 achterstond en hoorde dus nu dat Nederland de gelijkmaker scoorde.Terug in Londen vond ik het te vroeg om al naar het hostel te gaan. Een avondwandeling langs de Thames leek me wel wat. Het was een mooie warme zomeravond en de stad was mooi verlicht. Bruggen waren in gekleurd licht aangelicht en weerspiegelden fraai in het water. Het prachtige, langgerekte gotische parlementsgebouw fungeerde als een enorm projectiescherm. Het gebouw was niet verlicht en was daardoor geschikt om daarop te projeceren. Van 9 camera’s aan de overzijde van de Thames werden beelden van de Olympische Spelen van 1908 en 1948 en 2012 vertoond. Londen fungeerde nu voor de derde maal als gastheer voor de Spelen. Na de nodige foto’s te hebben gemaakt toog ik naar m’n hostel.

Tags: Overig